हॉरर अंगाईगीत – रोजमेरी’ज बेबी

आत्ताच रोमान पोलान्स्की चा रोजमेरी’स बेबी नावाचा सिनेमा पहिला….. काही काही दिग्दर्शक आहे हॉलीवूड मध्ये ज्यांचे सिनेमे पहायची एकही संधी मी सोडत नाही. स्पीलबर्ग, स्कॉर्सिसी, क्युब्रिक, कॅमेरोन, ल्युकास, हिचकॉक…लिस्ट खूप मोठी आहे. हा सिनेमा पोलान्स्की च्या ‘अपार्टमेंट ट्रीलिजी’ मधला तिसरा आहे.

डेंजर होता सिनेमा. भारी होता. स्टोरी नाही सांगत. पण टायटल सॉंग मात्र जबरदस्त आहे… ऐकूनच कॅची वाटला..आणि मग सिनेमा मध्ये गुंतत गेलो..

काही काही कलाकारांची खासियत असते. जेफरी आर्चर हा बायोग्राफिकल नायक रंगवणार, आर्थर हेली एकेक फिल्ड घेऊन त्यात कादंबरी लिहिणार, गुरु दत्त बऱ्याचदा दुःखद शेवट करणार, राजकपूरच्या सिनेमातली गाणी गुणगुणण्यायोग्य असणार, हिचकॉक नवे नवे angles ट्राय करणार, मधुर भांडारकर बॉलीवूडमधल्या हेली आर्थर हेली चि भूमिका बजावणार, रहमान ओर्क्रेसट्रा चा जबरदस्त वापर करणार, ओ’हेन्री च्या कथा ओ’हेन्री स्टाइलमध्येच असणार, डॉना रीड हॉलीवूड मध्ये आईची भूमिका बजावणार, स्कोर्सिसिच्या सिनेमांमध्ये खुन्खराबे असणार, इस्टवूड ने सिनेमा काढला की त्याला ऑस्करनामांकन मिळणार, प्रत्येक सवाई मध्ये मालिनीताई टप्पा गाणार, हरिप्रसाद चौरासिया प्रत्येक वेळी येणार, श्रोते पहाडीची फर्माईश करणार, वसंतराव गाण्यात एकतरी सरगम घेणार, सत्यजित राय प्रत्येक सिनेमामध्ये वेगवेगळ्या तर्हेने भारत दाखवणार, शेजवलकर प्रत्येक लेखात इतिहासाबरोबरच सद्य सामाजिक स्थितीवर एकतरी ओरखडा ओढणार, निनाद बेडेकर भाषण कोणत्याही विषयावर असेल तरी शेवटी शिवाजी महाराज, कविराज भूषण इकडेच ओढणार, एस डी बर्मन गाण्याला खास फोक टच देणार आणि सलमान खान प्रत्येक सिनेमात कपडे काढणार…..प्रेक्षकांचे काही पूर्वग्रह असतात आणि त्यानुसार अपेक्षा पण असतात…

तसे पोलान्स्की बद्दल च्या अपेक्षा हा चित्रपट १००% पूर्ण करतो. टेनंट पाहा, रिपल्शन पाहा, चायना टाऊन पाहा की हा रोजमेरी’स बेबी पाहा…१००% पोलान्स्की. हिचकॉक आणि पोलान्स्की यांचेह जेनर फार सेम तरी समांतर आहे…दोघांचे सिनेमे मानस-शास्त्रावर खूप अवलंबून असतात…पण त्याचा उपयोग दोघे वेगवेगळ्या कारणांसाठी करतात….हिचकॉक चा सिनेमा कायम उत्कंठावर्धक असतो, शेवटी काहीतरी जबरदस्त नाटकीय घडते…आणि पोलान्स्की?? एकदम सेम. मात्र फियोदोर दोस्तायव्हस्की चे ‘crime and punishment’ वाचताना जे फिलिंग येते ना…की नायकाच्या मनातल्या ज्या भावना त्या पुस्तकात रंगवल्या आहेत…तशाच भावना आपल्या मनात येतात पोलान्स्की चे सिनेमे बघताना….असो…

सिनेमा कुठे मिळाला तर जरूर बघा. सुंदर आहे. (सुंदर कसे म्हणू? हॉरर सिनेमा आहे तो) पण हे गाणे ऐका… पाट्या पडताना लागते….एक उच्च कलाकृती आहे हे गाणे….आहे खरं तर एक अंगाई(सं)गीतच… पण त्यात पण हॉरर कसं जागोजागी पेरले आहे ते ऐका…..

सिनेमा सिनेमा

अनेकदा मध्येच असेच सिनेमा पहायचे खूळ येते आणि मग एकानंतर दुसरा, तिसरा….मालिकाच सुरु होते…आणि अचानक आयुष्यातले काही दिवस गायब होऊन जातात. आत्ताच पाहिली सेमिस्टर संपली आणि स्प्रिंग सेम सुरु होत आहे. दरम्यान ३ आठवडे सुट्टी होती. तसे पाहता बरेच काम करायचे प्लानिंग केले होते. पण हाताशी मोकळा वेळ, इंटरनेटचा अति-जलद स्पीड, सिनेमांची आवड, खूप मोठी विश-लिस्ट आणि डोक्याला कसला ताप नाही. यासारखे आयडियल काय असेल सिनेमे पाहायला? बघता बघता ३ आठवडे गायब झाले. आता या सगळ्या सिनेमांचे परीक्षण करायचे तर आपली कुवत नाही आणि शक्यही नाही. फ़क़्त ती यादी इथे देतो झाले.

अर्थ

छोटी सी बात

आक्रोश

अंकुर

अर्ध सत्य

निशांत

बझार

भूमिका

मंडी

मिस्टर & मिसेस ५५

वेक अप सिद

कागज के फूल

गरम हवा

मम्मो

सुरज का सातवा घोडा

तुला शिकवेन चांगलाच धडा

थोडा स रुमानी हो जाये

रॉकेट सिंग

१२ अंग्री मन

पाथेर पांचाली

अपराजितो

अपूर संसार

शेरलोक होम्स

रोबिन्द्रनाथ टागोर (सत्यजित राय)

डॉ स्ट्रेंजलव

सेरेंडीपिटी

बातो बातो मे

३ इडीयट्स

चितचोर

इट्स अ वंडरफूल लाईफ

अवतार

सम लाईक इट हॉट

ट्रान्सफोर्मर्स १

लाईफ इस ब्युटीफुल

फ्रोम हियर टू इटर्निटी

गोलमाल (मराठी)

नटरंग

बिफोर सनसेट

मिर्झा गालिब (भरत भूषण, सुरैय्या वाला)

यातल्या जवळ जवळ प्रत्येक पिक्चर वर एकेक पोस्ट होऊ शकेल आरामात. एक एक जेम आहे, मास्टरपीस आहे, बहुतांश अजरामर कलाकृती आहेत. चित्रपट बघता बघता अशी एक लेवल येते कि मग भाषेचे बंधन वाटेनासे होते. चित्रपट जर्मन अहि कि जपानी, बंगाली आहे कि तमिळ, नो प्रोब्लेम, काही संवाद आहे कि नाहीत, नो प्रोब्लेम, काळा-पांढरा आहे कि रंगीत, नो प्रोब्लेम, संवाद आहेत कि संगीत, नो प्रोब्लेम, फ़क़्त कलाकृती जेन्युईन पाहिजे. मग मजा येतो. बऱ्याचदा असे वाटते कि एवढे २-३ तास इंवेस्त करून शेवटी पदरात काय पडणार? पण फल-निष्पत्ती व प्राप्ती च विचार मनात असेल तरं कलेचा आनंद घेता येत नाही. चित्रपटाची एक नशा असते. कैफ असतो. आणि मग भूक वाढत जाते. आणि विश लिस्ट चे तरं काय, ती तर हनुमानाच्या शेपटी सारखी वाढता वाढता वाढे अशी आहे….इनएक्झोसटीबल आहे. गालिब म्हणतो ते कधी डोक्यातून जाताच नाही.

हजारो ख्वाहिशे ऐसी कि हर ख्वाहिश पे दम निकले, बहोत निकले मेरे अरमान लेकीन फिर भी कम निकले….